ყავა ჩვენი არსობისა

ცნობილია რომ ყავის სამშობლო ეთოპიაა, სახელწოდებაც ეთიოპიის ერთ-ერთი პროვინციის აქვს რომელსაც კაფა ეწოდება. ლეგენდის თანახმად, ეთიოპიელმა მწყემსმა სახელად კალდიმ აღმოაჩინა რომ ცხვრების მიერ ამ მცენარის მოძოვის შემდეგ მთელი ღამის მანძილზე ისინი უმიზეზოდ და უჩვეულოდ ენერგიულად იქცეოდნენ რის შესახებაც მონასტრის წინამძღოლს მოუთხრო, სწორედ აქედან იწყება ადამიანის მიერ ყავის როგორც სასმელის აღმოჩენაც.

მსოფლიოში 60 სახეობის ყავის ჯიში არსებობს მათგან ყველაზე გავრცელებული რომელსაც მოვიხმართ არის არაბიკა, რობუსტა და ლიბერიკა. წარმოებული ყავის 65% არაბიკას ჯიშის მარცვლებისგან მზადდება, დაახლოებით 30 % კი რობუსტას ჯიშისგან. საშუალოდ ერთი ყავის ხე 1000-1500 მარცვლის მოსავალს იძლება, ხარობს 60-70 წელიწადი და დარგვიდან მეორე წელს უკვე მსხმოიარეა, მწიფე ნაყოფს კი ხელით კრეფენ. ყავის მარცვალი დაკრეფვის მერე შრება იხალება და იფქვება ან მარცვლების სახითვე აღწევს ჩვენამდე.

1890 წელს დევიდ სტრენგმა გამოიგონა და დააპატენტა ხსნადი ყავა. არსებობს მოსაზრება რომ ამ ტიპის ყავა ბრიტანეთის არმიისთვის გამოიგონეს. 1903 წელს ლუდვიგ როსელიუსმა პირველი უკოფეინო ყავა მიიღო მისი დამსახურებაა რომ დღეს ჩვენ უკოფეინო ყავაც შეგვიძლია მივირთვათ.

1938 წელს კი, კომპანია Nestle-სა და ბრაზილიის მთავრობის თანამშრომლობის შედეგად შეიქმნა ხსნადი ყავის ყველაზე გავრცელებული სახეობა Nescafe. ყავის პოპულარობამ მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ იმატა და დღეს იგი თავისი მატონიზირებელი ეფექტის დამსახურებით ერთ-ერთი ყველაზე მოხმარებადი პროდუქტია.